Grota Mleczna w Betlejem znajduje się niedaleko Groty Narodzenia. W grocie Święta Rodzina ukrywała się przed ludźmi Heroda jednocześnie przygotowując się do wyruszenia do Egiptu. Ewangelista Mateusz mówi wyraźnie o konkretnym domu, a nie o przygodnej grocie-stajni: „Mędrcy weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją.”
Według palestyńskich podań, karmiąca dzieciątko Maryja ponaglana przez Józefa upuściła kilka kropel mleka na skałę, a wówczas ta zmieniła zabarwienie całej groty na białe. Skała która pod paznokciem sypie się mleczno-białym pyłem i jest nie tylko biała, jest miękka jak kreda, przystępna, poddana człowiekowi jak dziecko.
Istnieje przekonanie, że tuf (czyli skała) pozyskana z groty, czyni cuda, dlatego przyjeżdżają tu z całego świata małżeństwa nie mogące mieć potomstwa, bądź proszące o błogosławieństwo dla swoich dzieci, aby pozyskać trochę proszku ze skały. Wówczas dzięki gorliwej modlitwie i wierze otrzymują to, czego najbardziej pragnęli.
Przy sanktuarium znajduje się sala, w której eksponowane są fotografie dzieci z całego świata uzdrowionych lub narodzonych dzięki spożyciu proszku i gorącej modlitwie do Matki Bożej z Groty Mlecznej (obraz Matki Boskiej Karmiącej), które są świadectwem wysłuchanych modlitw.
Relikwia (sproszkowany tuf) z Groty Mlecznej trafiały do Europy i do Bizancjum już w VI wieku.
Wykopaliska przeprowadzone przez archeologów z Franciszkańskiego Studium Biblijnego w Jerozolimie potwierdziły wcześniejsze przypuszczenia postronnych podróżników i pątników odwiedzających Grotę Mleczną i przyległy teren. Grota była miejscem kultu chrześcijańskiego w okresie bizantyjskim i w czasach wypraw krzyżowych. Zachowały się fragmenty mozaikowej posadzki z V wieku na której występują motywy krzyża. Odnaleziono również artefakty sięgające epoki żelaza.
25.02.2015r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz